Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 242

เจ็ดโมงเย็น ฟ้ายังไม่มืดสนิท ควันจากการทำอาหารลอยฟุ้งไปทั่ว บางบ้านที่กินข้าวเย็นเร็วๆ ผู้ชายใส่แค่กางเกงในเดินเตร่ไปมา แต่เพราะฟ้าใกล้มืดแล้ว ทุกคนต่างมุ่งหน้ากลับบ้าน ตลอดทาง มีคนทักทายหลิวจุ้นกังมากมาย "สวัสดีครับหัวหน้าหลิว" ส่วนคนที่อาวุโสกว่าก็เรียกตรงๆ "กังเอ๋อ สบายดีไหม หลายวันมานี้ไม่เห็นหน...