Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 687

ฉันปล่อยเท้า แล้วเตะไปที่หวังหู่หนึ่งที "ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้!"

"ครับ ครับ!"

หวังหู่รีบลุกขึ้นมาอย่างทุลักทุเล ยืนตัวสั่นอยู่ตรงหน้าฉัน ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรงๆ

"จะถามอะไรแกหน่อย!"

"พี่ใหญ่ ว่ามาเลยครับ!" หวังหู่ตอบอย่างนอบน้อมราวกับเป็นหลานชาย

"รู้จักไอ้หนุ่มที่ชื่อหลิวหย่งไหม? อายุราวๆ ยี่สิบก...