Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 649

ค่ำมืดอย่างนี้ คงจะไม่มีใครตามมาเจอพวกเราได้ง่ายๆ หรอกมั้ง?

หลังจากออกจากประตูหลังมา ผมกับน้องไอซ์ก็เดินวนเวียนในป่ามาไกลพอสมควร แม้แต่ตัวผมเองก็คงหาทางกลับไม่ถูกแล้ว

ผมแค่หวังว่าพวกเขาจะเจอไม้เท้าคนตาบอดที่ผมโยนทิ้งไว้ข้างเนิน ดีที่ผมยังมีไหวพริบเหลือไว้บ้าง

แต่ในถ้ำนี่มันช่างหนาวเหลือเกิน!

ผมไม่มี...