Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 633

ครั้งแรกที่มาที่นี่ ฉันก็แสร้งทำตัวให้เหมือนจริงที่สุด

ระหว่างทาง ฉันยังแกล้งสะดุดล้มเกือบจะชนพี่หงเข้าเต็มๆ

พี่หงเลยจับมือฉันพาเดิน พร้อมคอยเตือนสภาพทางข้างหน้าไม่ขาดปาก

เราเข้าประตูหนึ่ง เดินผ่านระเบียงทางเดินยาวๆ แล้วก็เจอสวนกับทางเดินเล็กๆ

ฉันรู้สึกราวกับตัวเองย้อนเวลากลับไปสมัยโบราณจริงๆ

แน่นอน...