Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 348

ผมลงจากเตียง มองนาฬิกาแขวนบนผนัง เป็นเวลาบ่ายสามโมงแล้ว

ผมคลำหาไม้เท้าคนตาบอด แล้วเดินออกไปอย่างระมัดระวัง

ผมเดินมุ่งไปที่ล็อบบี้ ระหว่างทางผ่านห้องหลายห้อง ทุกห้องมีคนกำลังทำความสะอาดอยู่

พอผมเลี้ยวโค้ง ก็เห็นเหม่ยจื่อ

เธอกำลังอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ที่เคาน์เตอร์

แต่ว่า นอกเคาน์เตอร์มีคนยืนอยู่อีกคน เว...