Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 342

เหมยจื่อพูดขึ้น

"ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ ฉันไม่เป็นไรหรอก" ผมก้าวไปข้างหน้าสองก้าวแล้วยื่นมือซ้ายออกไป

เหมยจื่อจับมือผมอย่างเป็นธรรมชาติ

เพราะนี่คือสัญญาณที่ผมต้องการให้เธอจูงมือผม

เวยเก๋อเห็นเหมยจื่อจับมือผม สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไปทันที

หน้าตาไม่ดีเหรอ?

ยังมีอะไรที่จะทำให้นายหงุดหงิดกว่านี้อีก!

ผ...