Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2549

"เดี๋ยวรอก่อนนะ ฉันจะไปหาเถาวัลย์มาให้" เสียงของฉันดังมาจากด้านบน ไม่นานก็มีเถาวัลย์แห้งเส้นหนึ่งยื่นลงมา

หวางโหย่วไช่รู้สึกโล่งอก รีบคว้าเถาวัลย์ไว้ ออกแรงทั้งมือทั้งเท้าปีนขึ้นไป แต่ขาข้างหนึ่งใช้แรงไม่ได้ ช่างเหนื่อยเหลือเกิน

ถึงหลุมนี้จะลึกแค่ความสูงของคนเท่านั้น แต่การที่จะปีนออกไปโดยอาศัยเถา...