Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2520

พี่สะใภ้รีบลุกขึ้นยืนอย่างมั่นคง พลางบ่นว่า "รีบเอากลับไปกินเองเถอะ เสียของเปล่าๆ!"

ฉันโบกมือ "นี่มันมีค่าแค่ไม่กี่บาทเอง ตอนเด็กๆ ฉันก็เคยกินข้าวบ้านพี่สะใภ้มาไม่น้อย ที่สำคัญคือสุขภาพของลุงต่างหาก!"

พูดจบ เขาก็หันหลังเดินจากไป พี่สะใภ้ตะโกนเรียกอยู่ข้างหลังก็ไม่หยุด ได้แต่พูดซ้ำๆ ว่า "เสียของ เส...