Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2352

"ไอ้หมอนี่ปากเปราะเหลือเกิน ไม่รู้ว่าฟังอะไรเข้าหูบ้าง หวังเหม่ยเหม่ยเห็นว่าเขาปล่อยมือแล้ว ก็ไม่มีใจจะเอาเรื่องอีก รู้สึกแค่ว่าการทาบตัวอยู่บนตัวไอ้คนนี้ก็ไม่เลวนัก ได้กลิ่นกายของเขา ตอนนี้เธอรู้สึกตัวอ่อนระทวย กลัวว่าถ้าขยับตัวมากไป เตียงหวายนี่อาจจะพังลงมา

เธอจึงค่อยๆ เคลื่อนตัวลงจากตัวเขาอย่างร...