Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2347

ตอนนี้เธอทั้งตัวทับลงบนตะกร้าไม้ไผ่ เกือบจะทำให้มันแบนราบ แต่ดูท่าทางคงทนไม่ได้นาน ส่วนลำตัวงูที่โผล่ออกมาครึ่งหนึ่งกำลังฟาดพื้นปุๆ หลายครั้งฟาดโดนตัวเธอ ทำเอาเธอตกใจจนมือไม้อ่อนแรง ต้องใช้น้ำหนักตัวทั้งหมดกดทับไว้เท่านั้น

ผมหายใจเข้าลึกๆ ไม่สนใจคำพูดของเธอ จับจังหวะแล้วคว้าหางงูไว้ได้ทันที มือผมกำ...