Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2333

หากเธอยืนขึ้น เตียงหวายนี่คงขาดแล้วเธอก็จะตกลงไปข้างล่างแน่ๆ

พอผมปีนขึ้นมา เราสองคนนอนเรียงกันบนเตียงหวายกว้างๆ นี่ เหนือศีรษะคือท้องฟ้ายามค่ำคืนที่แจ่มใส ดาวระยิบระยับ สายลมยามราตรีพัดเอื่อยๆ

ชั่วขณะหนึ่งต่างฝ่ายต่างเงียบ ไม่มีใครพูดอะไร หวังเหม่ยเหม่ยเอียงหน้ามองข้างๆ อีกฝ่ายอยู่ห่างไม่ถึงเมตร ผ...