Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2298

ไอ้ดำหดตัวอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพยายามดิ้นรนเงยหน้าขึ้นมายิ้มเหี้ยมใส่เขา "พ่อกูคือม้ากัง เฮ้ๆ... กล้าตีกู มึงตายแน่ๆ แล้ว ตายแน่นอน..."

หอกแม่ง! กูจะสนม้ากังวัวกังบ้าเหี้ยอะไร อย่างมากก็แค่ใส่หมวกสูงๆ มาเท่านั้นแหละ กูจะฆ่ามึงซะก่อน

ผมหยิบมีดพร้าที่วางอยู่ข้างๆ ขึ้นมาเล็ง ทันใดนั้นสายตาของไอ้หมอนี่ก็...