Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2297

"พี่ ไปก่อนเถอะ!" ผมกัดฟันทนความเจ็บปวด แล้วผลักเธอไปด้านหลัง

ไม่ใช่ว่าเขากล้าหาญอะไรหรอก แต่โมโหพวกไอ้แพศยาพวกนี้มากกว่า ผู้หญิงสวยราวกับนางฟ้าคนนี้ ถ้าปล่อยให้พวกสวะนี่ทำให้เธอมัวหมอง เขาจะทนได้ยังไง แล้วเรื่องมันมาถึงขั้นนี้แล้ว ฝ่ายนั้นกับตัวเองคงไม่มีทางจบลงด้วยดีแน่ ปล่อยให้เธอวิ่งออกไปแจ้งตำ...