Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2291

ใบหน้าของผมดำเหมือนกับหมึกโดยแท้ เรื่องนี้มันวุ่นวายเสียจริง สายตาที่มองไปทางหลิวหรงเอ๋อร์ก็เต็มไปด้วยความเข้าใจซึ่งกันและกัน เมื่อก่อนเธอยังสงสัยว่าหลิวเหวยไม่อยากไป แต่จนถึงตอนนี้ คงเป็นว่าตั้งแต่แรกเริ่ม หลิวเหวยไม่เคยคิดจะไปเลย ไม่อย่างนั้นคงไม่ชี้ทางให้ตรงๆ แบบนั้น

ถ้าไม่ใช่เพราะเมื่อวานฝนตกหน...