Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2193

แต่ในป่าไผ่เงียบสงัด ไม่มีใครอยู่ที่นั่นอีกแล้ว "บางทีเขาอาจจะรอไม่ไหวแล้วไปก่อนมั้ง..."

"อืม เมื่อกี้เหมือนป้าจะมองพวกเราตลอด ฉันว่าเธอคงอดทนมาก บางทีเธออาจจะอยากด้วยรึเปล่า?"

"อาจจะนะ พ่อกลับบ้านนานๆ ที แม่ก็คงลำบากเหมือนกัน"

"ฮิๆ งั้นคราวหน้าฉันจะลองปลอบใจป้าดูสักหน่อย!"

"ไปตายซะเถอะ แกยังเลี...