Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2137

ฉันชี้ไปที่เตียงอย่างไม่ใส่ใจ พูดด้วยน้ำเสียงปกติราวกับกำลังสั่งให้เธอรินน้ำให้

เสี่ยวเถียนที่ตามขึ้นมาบนห้อง แน่นอนว่าในใจคงเดาได้บ้างแล้ว เธอเพียงแค่ชำเลืองมองเขาแวบหนึ่ง แล้วหันหลังให้ เริ่มปลดกระดุมเสื้อตัวบาง แต่ก็ยังหลบสายตาเขาโดยอัตโนมัติ

เฮ้ๆ ในเมื่อต้องนวด แน่นอนว่าต้องถือโอกาสหาประโยชน์บ...