Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2060

ผมยิ้มกว้างตอบรับว่า "จะปฏิเสธอาหารได้ยังไงล่ะ ผมไม่เกรงใจหรอก แต่ว่าผมยังมีแตงโมอีกรถเต็มเลย รอให้ผมขายเสร็จก่อนแล้วค่อยว่ากันนะ"

หลิวเหวยรีบลากเด็กสาวคนนั้นออกไป ตอนเดินไปยังเหลือบตาขู่เขาอย่างดุดัน ราวกับเตือนให้เขารู้จักที่ต่ำที่สูง

ผมก็กังวลเรื่องขายแตงโมรถนี้ให้หมด รีบเลี้ยวมุมหนึ่งแล้วหายเข...