Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1917

พอคิดได้แบบนั้น ผมเลิกงานแล้วไม่แม้แต่จะถอดเสื้อผ้า กระโดดลงไปในลำธารซานลี่โกวทันที หลายปีมานี้ไม่เพียงแต่ที่ดินจะรกร้าง ต้นไม้บนภูเขาก็เริ่มงอกงามขึ้นใหม่ น้ำในลำธารที่ไหลซ่าๆ ก็ใสสะอาดอีกครั้ง

ทุกปีในช่วงนี้ ชายหนุ่มและเด็กๆ ในหมู่บ้านต่างวิ่งลงไปสาดน้ำกันอย่างสนุกสนาน แต่สำหรับผู้หญิงแล้วไม่สะดว...