Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1905

พอเห็นแบบนั้นเธอก็ตาค้างไปเลย ในความทรงจำของเธอ การให้เงินไอ้หมอนี่ทำงานก็ถือว่าเป็นบุญคุณแล้ว แต่ตอนนี้จับได้ว่าขี้เกียจแล้วพูดอะไรไปสองสามคำ ไอ้นี่กลับกล้าขึ้นขนลุกขนพอง "ฉัน... ไอ้เลว... หยุดนะ"

ทำงานมาทั้งเช้า ข้าวก็โยนทิ้งพื้น ฉันจะไปเอาใจเธออีกทำไม คิดจริงๆ หรือว่าเงินแค่นี้จะซื้อคนให้เป็นทาส...