Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1901

ลี้กุ้ยหลานได้ยินเช่นนั้น สายตาก็สบเข้ากับเขาโดยไม่รู้ตัว สีแดงระเรื่อที่เคยจางหายไปก็ปรากฏขึ้นมาอีกครั้งบนใบหน้า

เธอก้มหน้าลงมาชิดอกที่อวบอิ่ม พึมพำเบาๆ ว่า "นี่...นี่จะเป็นไปได้ยังไง ฉัน...ฉันไม่มีคนที่ชอบ และก็ไม่มีใครชอบฉัน..."

"ใครว่า พี่สะใภ้สวยขนาดนี้ ผมชอบพี่มาตลอดเลยนะ!" ผมมองท่าทางเขินอา...