Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1872

คิดได้ดังนั้น ผมจึงเดินเข้าไปในเพิงไม้ หลิวชุ่ยเอ๋อร์เห็นว่าท่าทีของผมแตกต่างจากคนที่เคยรังแกง่ายๆ อย่างสิ้นเชิง เธอเริ่มตกใจ

แต่เธอยังคงแสร้งทำเป็นใจเย็น ถามว่า "นี่ นายจะทำอะไร?"

มองดูท่าทางแข็งกร้าวของหลิวชุ่ยเอ๋อร์ ใจจริงผมก็หวั่นๆ เหมือนกัน ถ้าเกิดเธอไปฟ้องผู้ใหญ่บ้าน ชีวิตผมก็คงไม่มีวันสงบสุขอ...