Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1802

ร่างกายผมสะดรุ้งเล็กน้อย หลังจากมองหน้าหลี่อวี่ถิงแล้ว ในใจก็ตัดสินใจ หันตัวกลับไปพูดกับเธอ "อวี่ถิง เธอกลับบ้านก่อนเถอะ"

เมื่อได้ยินคำพูดของผม หลี่อวี่ถิงก็ร้อนรนขึ้นมาทันที ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ "ไม่นะ ฉันอยากอยู่กับคุณ!"

"ไม่เป็นไรหรอก ผมจัดการเสร็จแล้วจะกลับไปหาเธอ"

"ฉัน...ฉันกลัว...กลัวว่...