Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1767

ที่จริงแล้ว เขารู้ดีว่าไม่ว่าหลี่เอี้ยนหรานจะสืบสวนต่อไปอย่างไร ก็ไม่มีทางที่จะหาหลักฐานใดๆ ได้เลย เป็นเพียงการเสียเวลาโดยเปล่าประโยชน์เท่านั้น

ฉันรู้แต่ไม่พูดออกมา เมื่อหลี่เอี้ยนหรานได้ยินคำพูดของฉัน เธอโกรธทันที สีหน้าเย็นชาลงในพริบตา ราวกับน้ำแข็งสามพันก้อน เธอเดินเข้ามาในห้องกักขังและเหยียบลงบ...