เสน่ห์เมืองใหญ่

บทที่ 1203

"โอ้วเย้! เจ็บ! เจ็บๆๆ ปล่อยมือเลย!"

ผมร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด เจ็บจริงๆ โว้ย รู้สึกเหมือนเนื้อนุ่มๆ ที่เอวผมเกือบจะถูกบิดขาดออกมา!

หลังจากเหตุการณ์นี้ ความคิดเคลิบเคลิ้มทั้งหมดและปฏิกิริยาทางร่างกายที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัวจากสมองที่เต็มไปด้วยความคิดฟุ้งซ่าน ก็มอดดับไปราวกับถูกราดด้วยน้ำหนึ่งถัง ...