Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1082

เย่ชื่อกู่ขมวดคิ้ว มองด้วยสายตารังเกียจ

"แค่นักศึกษาบ้านนอก กล้ามาพูดกับข้าด้วยรึ?"

"ใครให้ความกล้าเจ้า?"

ถึงจะพูดเช่นนั้น แต่เย่ชื่อกู่ยังต้องการให้คนตรงหน้าช่วยตามหาคนอื่น จึงจำต้องกดความรังเกียจในใจไว้ แล้วเอ่ยถามเสียงเย็นชา

"เจ้าเคยเห็นคนๆ หนึ่งหรือไม่? เป็นชายชรา แต่มีวิชาแพทย์เป็นเลิศ"

จางไป...