Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1016

ด้วยความโกรธแค้น เขาซัดหมัดใส่ซวี่เชาจนกระเด็นออกไป แต่เท่านั้นยังไม่พอ เขาก้าวพรวดตามร่างที่ลอยละลิ่วไป และก่อนที่ซวี่เชาจะตกถึงพื้น ฝ่ามือเหล็กของเขาก็ทุบตีร่างนั้นอย่างบ้าคลั่ง

ปึง! ปึง! ปึง!

เสียงกระแทกดังสนั่น!

เย่เฉิงซัดซวี่เชาราวกับเป็นกระสอบทรายไร้ค่า!

เมื่อร่างของซวี่เชาลอยมาถึงขอบเวที ...