Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 952

ผมรอเวลานี้มานาน

ผมพุ่งตัวเข้าไปอย่างรวดเร็ว ทำเอาไอ้นักเลงหน้าซีดวูบ! มันตกใจจนลืมไปว่ามีมีดอยู่ในมือ

สิ่งแรกที่ผมทำคือคว้าใบมีดในมือของมันเอาไว้แน่น

ผมกำใบมีดด้วยมือเปล่า ความเจ็บแปลบแล่นจากฝ่ามือ แต่นี่เป็นโอกาสที่หาได้ยากนัก ผมยกมือขึ้น ดึงมีดออกจากลำคอของหยางนา แล้วดึงเธอมาทางผม พร้อมกับปล...