Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 739

คำพังเพยมีอยู่ว่า คนเก่งไม่ยอมเสียเปรียบซึ่งหน้า ถึงแม้จะไม่รู้ว่าทำไมหยวนเผิงถึงให้เวลาผมสามวัน แต่มีเวลาก็ย่อมมีโอกาส แม้อาจเป็นแผนการของซูหลินก็ตาม แต่ใครจะรู้ล่ะ? ตอนนั้นทุกอย่างยังไม่แน่นอน

ซูเหวยพยักหน้าให้ผม เธอก็สนับสนุนให้ผมออกไป

ผมพยักหน้าตอบ แล้วหมุนตัวเดินจากไปทันที

ผมรีบร้อนกลับบ้า...