Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 734

สู่เหวยจู่ๆ ก็รู้สึกเขินอาย ก้มหน้าลงพูดว่า "ฉันมีเรื่องจะขอร้องคุณ"

ผมยิ้มแล้วตอบว่า "จะขออะไรล่ะ มีอะไรก็พูดมาตรงๆ เลยก็ได้"

"ฉันอยากให้คุณพาฉันออกไปจากที่นี่ พาฉันกลับไปเมืองหยุนเฉิง แล้วฉันจะอยู่ข้างๆ คุณ! ฉันจะทำงานให้คุณ! แค่อย่าให้ฉันกลับบ้านก็พอ" สู่เหวยพูดอย่างหนักแน่น

ผมตกใจ ไม่คิดว่าสู...