Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 57

ไทยลิท-โปร: การแปลวรรณกรรมจีน-ไทย

นุ่มและยืดหยุ่นดี สัมผัสนั้นทำให้ผมรู้สึกเหมือนลอยละล่องขึ้นสู่ท้องฟ้า

"หลินหราน นายจับผิดที่แล้ว" หวังหลินร้องขึ้น

ผมรีบอธิบายทันที "พี่หวัง ขอโทษครับ ผมมองไม่เห็น อย่าโกรธนะครับ"

"ไม่เป็นไร" หวังหลินไม่พูดอะไรต่อ

ผมจึงกลับมาสนใจที่เส้นด้ายอีกครั้ง หลังจากสำ...