Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 277

ผมอดไม่ได้ที่จะรีบพูด: "น้าสาว ผมขอโทษครับ"

"ไม่เป็นไร หลินรั่น เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดของหนูหรอก" น้าสาวของผมลูบหน้าผมเบาๆ พยายามฝืนยิ้มขื่นออกมา

จากนั้นเธอรีบพูด: "พี่เฟิง เงินสองหมื่นนั่น ฉันจะหาทางคืนให้เร็วที่สุดค่ะ"

"ช่างเถอะ แค่สองหมื่นเอง คนไม่เป็นอะไรก็พอแล้ว แต่คราวหน้าต้องฟังผมให้มากน...