Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 222

แต่ก่อนที่ผมจะได้เอ่ยปาก หลังจากเฮาจื่อแสดงความเคารพและพี่หงให้ผมรีบไปจัดการธุระ พวกเขาก็พาคนเดินจากไปทันที

มองดูเฮาจื่อที่หายลับไปในความมืดของราตรี ผมรู้สึกบอกไม่ถูก

ด้านหนึ่งรู้สึกขอบคุณที่เขาช่วยชีวิตผม อีกด้านหนึ่งก็หวาดกลัววิธีการอันโหดเหี้ยมของเขา

แต่เหตุการณ์คืนนี้ ผมก็มองออกว่าเฮาจื่อเป็นค...