Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 209

ขณะที่วิ่งหนี ฉันยังไม่ลืมที่จะหันกลับไปมอง เพื่อให้แน่ใจว่าหลิวอี้ไม่ได้ไล่ตามมา ฉันจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ในที่สุดฉันก็หลบซ่อนอยู่ในสวนของหมู่บ้าน รู้สึกลิงโลดในใจอย่างบอกไม่ถูก!

จริงๆ แล้ว ถ้าไม่กลัวว่าจะส่งผลกระทบต่อน้าสาวของฉัน เตะนั่นของฉันคงหนักกว่านี้อีก ยังไงก็เป็นหลิวอี้ที่ลงมือก่อน...