Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1057

ผมถอนหายใจเบาๆ: "โลกนี้ช่างไม่เที่ยงแท้จริงๆ"

"มาขอความช่วยเหลือฉันแล้วยังต้องถอนหายใจด้วยเหรอ" จงลี่พูดขัดขึ้นมาทันที

ผมชะงัก จงลี่หัวเราะ "พอเถอะ ฉันรู้ว่านายอยากจะมาต่อ งั้นก็ต่อเลย ฉันสนับสนุนนายนะ!"

ผมไม่รู้ว่าจงลี่ทายใจผมได้แม่นยำขนาดนี้ หรือว่าเธอรู้จักผมดีเกินไป แต่ไม่ว่าอย่างไรผมรู้สึก...