Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 945

ลิ่วเม่งเม่งพูดอย่างภาคภูมิใจว่า "ของมีค่าหายากแต่หาได้ คนรักดีๆ หายากกว่า ฉันจะยอมปล่อยไปได้ยังไงล่ะ จริงไหมที่รัก?" พูดพลางคล้องแขนชายหนุ่ม "เราไปกินข้าวกันเถอะ นายขับรถนะ" เธอส่งกุญแจรถให้หลี่ต้าจู้

ทั้งสองเดินไปยังลานจอดรถ

"เพื่อนของเธอเป็นพวกอะไรกัน เห็นผู้ชายทีไรเป็นเหมือนหมาตัวเมียหิวโซทุกที...