Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 420

น่าเสียดายที่ไม่ได้บันทึกเสียงไว้ ถ้าเธอได้ฟังเองก็คงเข้าใจ ร้องเหมือนแมวกำลังเป็นสัด!"

"พี่ต้นไม้ต้องพูดแบบนี้สิ อายจะตายอยู่แล้ว ก็เพราะพวกพี่นั่นแหละ ไม่ได้เทน้ำแก้วนั้นทิ้ง" เหมยจือซุกหน้าเข้ามาในอกของผม เหมือนลูกแมวตัวน้อย

"พี่มองไม่เห็นนี่ นึกว่าน้ำถูกเทไปแล้ว ตอนนั้นป้าสลบไปแล้ว ใครจะนึกถึงเร...