Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 410

ผมค่อยๆเปิดประตู ย่องออกไปอย่างระมัดระวัง แน่นอนว่าไม่ลืมหยิบไม้เท้าคนตาบอดของผมไปด้วย

จากนั้นผมเดินไปที่หน้าประตูห้องนอนของชิวสุ่ย แล้วมอง

ประตูเปิดแง้มไว้นิดหนึ่ง ผมเห็นถานจวินครึ่งตัวหันหลังให้ผม กำลังถอดเสื้อผ้าของชิวสุ่ยอยู่

ส่วนชิวสุ่ยร้องไม่หยุด "ให้ฉัน ให้ฉันที!"

เธอดูเหมือนจะหลงลืมตัวเองไปแ...