Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 3002

ลิ่วผิงเอนกายพิงเตียง มีผ้าห่มบางๆ คลุมร่างกาย อุ้มทารกน้อยไว้ในอ้อมแขน

ทารกหลับใหลไปแล้ว ใบหน้าเล็กๆ แดงระเรื่อ

ลิ่วผิงมองเด็กน้อยอย่างเหม่อลอย ไร้ความรู้สึกเหนื่อยล้า

สำหรับหญิงสาววัยเยาว์ การสูญเสียขาทั้งสองข้างเป็นความโหดร้ายอย่างยิ่ง แม้หมอจะแนะนำว่าในอนาคตเธออาจใส่ขาเทียมได้ แต่มันก็ไม่อาจทดแท...