Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2444

เวลาไม่เคยปรานีใคร เพียงครึ่งปีผ่านไป คนก็ทรุดโทรมลงถึงเพียงนี้

"หลวงพ่อ ผมกลับมาแล้วครับ" หลี่ต้าจู้พูดอย่างนอบน้อม

ดวงตาของหลวงพ่อหรี่เป็นเส้นบาง "ที่นี่ก็เปรียบเสมือนบ้านของเจ้าแล้ว กลับมาก็ดี"

"ผมได้ยินจากแม่ชีเจินจื่อว่าหลวงพ่อชอบกินขนมกุ้ยฮวาเกาที่สุด นี่เป็นของที่ผมซื้อมาถวาย"

"เจ้าช่างมี...