Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2145

ห้องว่างเปล่าเหลือเพียงหวังเชาที่ดูเหมือนคนไร้วิญญาณ

"สายฝนส่งคืนวสันต์ หิมะโปรยต้อนรับฤดูใหม่ แม้เป็นหน้าผาน้ำแข็งสูงร้อยจั้ง ยังมีกิ่งดอกไม้งามสะพรั่ง งามไม่แข่งกับใคร เพียงแต่บอกว่าวสันต์มาถึง รอจนดอกไม้ป่าบานสะพรั่ง นางจะยิ้มอยู่ท่ามกลางพงไม้" หลี่ต้าจู้ยืนมองดอกเหมยที่บานสะพรั่งเต็มตา สูดกลิ่นห...