Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2141

ลี้ต้าจู้มักจะมาเมืองเทียนสุ่ยอย่างรีบร้อนเสมอ แต่ตอนนี้เขาในที่สุดก็มีเวลาได้ชื่นชมทิวทัศน์ของเมืองนี้เสียที

ยามนี้ เขายืนอยู่บนสะพานลอย มองผู้คนและรถราที่สัญจรไปมาไม่ขาดสาย ไกลออกไปเป็นตึกระฟ้าเรียงรายสลับซับซ้อน ทั้งเมืองเปี่ยมไปด้วยชีวิตชีวาและพลังภายใต้แสงอาทิตย์อุ่นๆ ในฤดูหนาว

เขาคิดว่า อีกไ...