Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 2057

แต่ถ้าเขาจากไปแล้ว ตัวเองจะปล่อยวางได้จริงๆ หรือ?

เฮ้อ ไอ้คนกวนใจนี่!

หลี่ต้าจู้กลับเข้าห้อง ยิ่งคิดยิ่งรู้สึกอับอาย เลยทิ้งตัวลงนอน

ไม่รู้ผ่านไปนานเท่าไร เสียงโทรศัพท์มือถือปลุกเขาให้ตื่น เหลือบมองออกไปนอกหน้าต่าง ฟ้าข้างนอกมืดแล้ว ดูเวลาอีกที เกือบหกโมงเย็นแล้ว

เป็นโทรศัพท์จากต้าหู เขาจึงรับสาย...