ชีวิตที่ไร้ขีดจำกัด

บทที่ 2

ผมรีบเบนสายตาไปทางอื่น แล้วอธิบายกับเธอ: "น้าสะใภ้ครับ ผมเห็นน้าทุกข์ใจ ก็เลยอยากปลอบ... ผม... ผมไม่ได้ตั้งใจจริงๆ"

น้าสะใภ้ลุกขึ้นด้วยความโกรธ: "ผู้ชายตระกูลลีพวกนี้ ไม่มีสักคนที่เป็นคนดี"

พูดจบ เธอก็เข้าห้องตัวเองไป

มองแผ่นหลังของน้าสะใภ้ ผมรู้สึกหดหู่... ถ้าเป็นไปได้ ผมอยากแก้ต่างให้กับประโยคที่เธอเพิ่งพูดไปสักหน่อย

ผมอยากจะบอกว่า ถ้าผมเป็นน้าชาย รับรองว่าทุกวันไม่มีอะไรทำก็จะอยู่เป็นเพื่อนเธอ แม้แต่เพียงกอดเธอเงียบๆ ไม่พูดอะไรสักคำ... ผมก็คงรู้สึกเป็นสุข

แต่คำพวกนี้ผมพูดไม่ได้! พูดออกไปมีแต่จะทำให้น้าสะใภ้รังเกียจมากขึ้น

ไม่รู้ว่าน้าชายไปทำอะไรมา ถึงทำให้น้าสะใภ้โกรธขนาดนั้น

ตอนสี่ทุ่มกว่า ผมอาบน้ำเสร็จกำลังจะเข้านอน ก็มีเสียงเคาะประตูดังมาจากด้านนอก

"ก๊อก ก๊อก ก๊อก..."

"ไท่จู้ ยังไม่นอนหรือ?"

น้าสะใภ้เหรอ?

ดึกขนาดนี้แล้ว เธอมาหาผมมีอะไร?

ผมรู้สึกแปลกใจ เพราะตั้งแต่ผมย้ายมาอยู่บ้านน้าชาย น้าสะใภ้ไม่เคยทักผมก่อนสักคำ...

ผมรู้สึกตื่นเต้นเล็กๆ ตอบกลับไป: "ยังครับ น้าสะใภ้มีอะไรหรือเปล่า?"

"ฉันทำกับแกล้มนิดหน่อย มาดื่มเหล้ากับฉันหน่อย!"

ให้ผมไปดื่มด้วยเหรอ?

หรือว่าเพราะทะเลาะกับน้าชาย เธอเลยอยากดื่มเหล้าเพื่อระบายความทุกข์?

"ได้... ได้ครับ"

ผมใส่กางเกงขาสั้นตัวใหญ่กับเสื้อกล้าม แล้วออกไปที่ห้องอาหาร มองสำรวจน้าสะใภ้

น้าสะใภ้สวมเสื้อคลุมอาบน้ำ คอเสื้อเว้าลึกเป็นรูปตัววี เผยให้เห็นร่องอกขาวผ่อง...

ผมหยักศกใหญ่ที่เพิ่งเป่าแห้งของเธอรวบไว้ด้านขวา ปิดบังใบหน้าครึ่งซีก เส้นผมยาวไล่ลงมาตามแก้ม พาดอยู่บนอกของเธอ... ริมฝีปากสีแดงสดช่างเซ็กซี่ แก้มแดงระเรื่อ ขนตายังมีหยดน้ำเกาะอยู่ ราวกับดอกบัวสดที่กำลังรอให้มีคนมาเด็ด

บนโต๊ะอาหารมีกับแกล้มสองจาน แทบไม่ได้แตะต้อง ข้างๆ จานมีขวดเหล้าเปล่าสามขวด

ดื่มไปเยอะแล้วเหรอ? ดูท่าทางน้าสะใภ้ ชัดเจนว่าเมาแล้ว...

"น้าสะใภ้..." ผมเรียกเบาๆ แต่ไม่รู้จะเกลี้ยกล่อมยังไงดี

"นั่งสิ"

น้าสะใภ้มองผมแวบหนึ่ง รินเบียร์ให้ผมหนึ่งแก้ว แล้วเธอก็ยกแก้วของตัวเองขึ้นดื่มรวดเดียวหมด

"คอก คอก..."

พอดื่มเสร็จ เธอก็ไอเบาๆ สองที เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ค่อยถนัดดื่มเหล้า

น้าชายทำอะไรกันแน่ ถึงได้ทำให้น้าสะใภ้เจ็บปวดขนาดนี้?

"อึ้งทำไม? ดื่มสิ!"

น้าสะใภ้รินเหล้าใส่แก้วตัวเองอีกแก้ว มองผมเย็นชาแวบหนึ่ง แล้วก็ดื่มรวดเดียวอีกครั้ง

"น้าสะใภ้ครับ ดื่มน้อยลงหน่อยนะครับ กินกับแกล้มบ้าง"

พอดื่มหมดแก้ว ผมคิดๆ ดู ก็เลยเตือนน้าสะใภ้ เธอคือนางในดวงใจของผม ผมไม่อยากเห็นเธอทุกข์มาก

"อย่ามาดูถูกคน!"

ไม่คาดคิดว่า พอน้าสะใภ้ได้ยินผมพูดแบบนั้น เธอกลับคว้าขวดเหล้าขึ้นมาดื่มเลย...

"คอก คอก คอก!"

ดื่มไปไม่กี่อึก เธอก็สำลักเหล้าออกมา เหล้าในขวดกระเซ็นออกมา ไหลจากริมฝีปากลงมาที่ลำคอ แล้วไหลลงไปในคอเสื้อรูปตัววีที่เปิดกว้าง ทำให้เสื้อคลุมอาบน้ำของเธอเปียก

ผมไวมือ คว้ากระดาษทิชชู่บนโต๊ะหลายแผ่น รีบช่วยเช็ดให้น้าสะใภ้