Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1632

รู้เมิ่งหน้าซีดเผือดราวกับเถ้าถ่าน สีหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวด "เท้าฉันพลิก"

"พลิกแรงไหม"

"เจ็บมาก" รู้เมิ่งลุกขึ้นยืน เท้าซ้ายปวดร้าว ยืนไม่มั่นคง เซล้มลงในอ้อมกอดของหลี่ต้าจู้

"ให้ฉันดูหน่อยเร็ว" หลี่ต้าจู้พูดอย่างร้อนรน

"เราออกไปข้างนอกก่อนค่อยคุยกัน"

หลี่ต้าจู้จึงพยุงเธอเดินออกจากลานบ้าน

"...