Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 1340

หมาแม่มึง ต้องเป็นอย่างนี้แน่ๆ ตอนนี้รู้สึกเสียใจจริงๆ ที่ไอ้สามใจอ่อนมือเบา ควรจะจัดการมันให้สิ้นซากไปเลย นี่มันเหมือนปล่อยเสือกลับป่า เป็นภัยไม่รู้จบ

"พี่ใหญ่ กำลังคิดอะไรอยู่?" หวังเฉ่าเห็นว่าต้าหูไม่ส่งเสียงจึงถาม

เขากับหลี่หลงไห่ไม่รู้เรื่องของไอ้หน้าหล่อนั่น เลยไม่มีเบาะแส

"ฉันเป็นห่วงไอ้สา...