Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 767

จากนวนิยายจีน

เมื่อจางหมิงเห็นใบหน้าของจงเยว่ที่เริ่มแดงระเรื่อขึ้นมาอีกครั้ง ช่างงดงามเหลือเกิน เขาอดคิดไม่ได้ว่า หากได้ "ร่วมเรียงเคียง" กับเธอ รสชาติคงจะหอมหวานชวนให้หลงใหล น่าเสียดายนัก คนเราไม่ควรโลภมากเกินไป และก็ไม่กล้าที่จะโลภมากเกินไปด้วย

จงเยว่เห็นเขามองตัวเองเหม่อลอย หัวใจของเธอเต้นรัวอ...