Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 459

"ช่วย...ช่วยเช็ดขาให้หน่อยได้ไหม?" เจียงหยางหน้าแดงก่ำ ก้มหน้างุด ตอนนี้แม้แต่สายตาของเด็กคนหนึ่งยังไม่กล้าสบตา

เฉาเล่ยมองดู รอยเปียกที่ขาทั้งสองข้างของเจียงหยางเห็นได้ชัดเจน

เขายิ้มพลางหยิบกระดาษทิชชู่ออกมาแล้วพูดว่า "ป้าครับ แยกขาออกหน่อยครับ"

แม้เจียงหยางจะรู้สึกอับอาย แต่ก็ต้องทำตาม รีบแยกขาท...