ความลับของการแลกคู่

บทที่ 3

แท้จริงแล้ว เสื้อผ้าของเมียเฉินเสี่ยวเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ แนบติดกับร่างกาย และดูเหมือนเธอจะไม่ได้สวมชุดชั้นใน ทรวงอกอวบอิ่มปรากฏให้เห็นอย่างชัดเจน ราวกับมีแตงโมสองลูกยัดไว้ในเสื้อ ขนาดใหญ่จนน่าตกใจ

ผู้หญิงในหมู่บ้านชานเมืองไม่เหมือนหญิงสาวในเมือง เมียเฉินเสี่ยวไม่ได้ขาวผ่องนัก ผิวก็ไม่ได้เนียนละเอียด แต่เธอมีเสน่ห์ตรงที่หน้าสะอาดไร้เครื่องสำอาง ดูสดใสน่ารัก รูปร่างอวบอิ่มแข็งแรง มีกลิ่นอายของดอกบัวที่โผล่พ้นน้ำอยู่หลายส่วน

เจียงหยางรีบสังเกตเห็นสายตาผิดปกติของสามี จึงกระทุ้งศอกเขาพลางพูดว่า "จางเผยฮวา อย่าจ้องเมียคนอื่นนักสิ ยังถือโอกาสไม่พอหรือไง"

จางเผยฮวาเพิ่งได้สติ รีบยิ้มแหยๆ ขอโทษ

เมียเฉินเสี่ยวไม่เข้าใจสถานการณ์ จึงรับคำต่อว่า "อากาศร้อนเหลือเกิน ไปแช่น้ำที่แม่น้ำกันไหม? บนเขาไม่มีอะไรดีๆ หรอก แต่แม่น้ำชิงสุ่ยของเราแช่แล้วสบายมากนะ"

เธอหุบนิ้วทั้งห้าพัดลมด้วยฝ่ามือ ยอดเขาคู่ใหญ่บนอกสั่นไหวเบาๆ ตามการเคลื่อนไหวของมือ จนจางเผยฮวาเกือบหลุดวิญญาณ

แม้บ้านเฉินเสี่ยวจะมีห้องน้ำ แต่การอาบน้ำไม่สะดวกนัก และการใช้ผ้าขนหนูชุบน้ำเช็ดตัวก็ไม่ค่อยสะอาด เจียงหยางลังเลครู่หนึ่งก่อนตกลง

เฉินเสี่ยวพาทุกคนไปที่ริมฝั่งแม่น้ำที่มีต้นไม้ร่มรื่น บอกว่าเขาเคยมาอาบน้ำที่นี่ตั้งแต่เด็ก เรือนยอดของต้นไทรใหญ่เขียวชอุ่ม ไม่ว่าแดดจะแรงแค่ไหนก็ไม่โดน

แต่ก่อนในเมือง เวลาว่ายน้ำก็ต้องใส่ชุดว่ายน้ำ แต่ครั้งนี้มาเร็วจนยังไม่ได้เตรียมของพวกนั้น

เจียงหยางคิดว่าไม่มีใครเห็นอยู่แล้ว จึงทำเหมือนเมียเฉินเสี่ยว แอบถอดชุดชั้นในวางไว้ที่ริมฝั่ง แล้วใส่เสื้อผ้าด้านนอกลงน้ำ

เธอรู้สึกเขินอายอยู่บ้าง จึงนั่งยองๆ อยู่ในน้ำไม่กล้าขยับ กลัวเฉินเสี่ยวจะเห็น

พอชายสองคนถอดเสื้อผ้าออก เหลือแค่กางเกงในเตรียมลงน้ำ เจียงหยางก็พบว่า ที่แท้เฉินเสี่ยวที่ดูภายนอกเหมือนตัวใหญ่ๆ ทั้งดำทั้งเตี้ย แท้จริงแล้วรูปร่างกำยำมาก

อาจเป็นเพราะทำงานในไร่นาเป็นประจำ ออกกำลังกายมาก เฉินเสี่ยวมีกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ ทั้งตัว โดยเฉพาะกล้ามท้องหกมัดบนหน้าท้อง เส้นชัดเจนนูนเป็นลอนๆ แผ่ความเป็นชายที่ยากจะต้านทาน

เพียงแค่มองสองตา หัวใจของเจียงหยางก็เต้นตึกตัก รู้สึกอึดอัดที่อก รีบเบนสายตาไปทางอื่น

จางเผยฮวาว่ายน้ำไม่เป็น พอลุยน้ำเข้าไปถึงแค่ต้นขาก็กลัวจะตาย จึงเกาะไหล่เฉินเสี่ยวแน่น กลัวว่าจะลื่นไปในน้ำลึก

ไขมันหย่อนๆ และพุงที่ยื่นออกมาของเขา ในวินาทีนั้นทำให้เจียงหยางรู้สึกเสียดาย แม้แต่ผิวขาวสะอาดของสามีก็กลายเป็นข้อด้อยไปชั่วขณะ

เฉินเสี่ยวยิ้มพลางพยุงเขาไว้ ให้กำลังใจ รูปร่างของทั้งสองคนตัดกันชัดเจน

นี่กำลังคิดอะไรอยู่น่ะ?!

เจียงหยางได้สติ สาดน้ำเย็นๆ ใส่หน้าเพื่อให้สมองแจ่มใส

สอนไปครู่ใหญ่ จางเผยฮวาก็ยังว่ายท่าสุนัขไม่เป็น เฉินเสี่ยวเกาศีรษะพลางพูดว่า "จางเผยฮวา ผมพูดไม่เก่ง ไม่รู้จะสอนยังไงดี ให้หยุนหยุนสอนคุณเถอะ เธอละเอียดกว่าผม"

หยุนหยุนก็คือเมียเฉินเสี่ยว ชื่อเต็มว่า หยางหยุนหยุน พอมาถึงหมู่บ้านเขาก็แนะนำให้พวกเรารู้จักแล้ว

จางเผยฮวาถอยไปทางฝั่งสองสามก้าวแล้วพูดว่า "ก็ได้ แต่เจียงหยางก็ว่ายน้ำไม่ค่อยเป็นเหมือนกัน เดี๋ยวให้หยุนหยุนสอนเธอด้วยนะ"

เฉินเสี่ยวตอบว่า "ไม่ต้องหรอก ผมสอนเจียงหยางเองก็ได้"

ดังนั้น หยางหยุนหยุนจึงสอนจางเผยฮวาว่ายน้ำอยู่ต้นน้ำ ส่วนเฉินเสี่ยวก็สอนเจียงหยางอยู่ท้ายน้ำ เกิดเป็นการสลับคู่อย่างประหลาด

เฉินเสี่ยวเข้ามาใกล้ กล้ามเนื้อที่แข็งแกร่งของเขาราวกับสร้างแรงกดดันที่มองไม่เห็น ทำให้เจียงหยางหายใจไม่ออก

เจียงหยางทำตามคำแนะนำของเฉินเสี่ยวอย่างเงอะงะ ฝึกการตีน้ำเพื่อว่ายน้ำ แต่พอพุ่งออกไปหลายครั้งก็จมลงไปทุกที น้ำเข้าจมูกทั้งแสบทั้งเปรี้ยว น้ำตาไหลพราก

เฉินเสี่ยวรีบเข้ามาโอบเธอไว้ พยุงเธอขึ้นเหนือน้ำ

ในความสับสน เจียงหยางไปสัมผัสโดนตรงนั้นของเฉินเสี่ยวโดยไม่ตั้งใจ และพบว่าของสำคัญของเขากำลังแข็งตัว ทั้งยาวทั้งใหญ่มาก จนกางเกงในทรงสี่เหลี่ยมแทบห่อไว้ไม่อยู่!

ขนาดนั้น ใหญ่กว่าของจางเผยฮวาสามีเธอตั้งสองสามเท่า!