Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 264

เฉินย่าฉินถูกลาวจางจับมือไว้ รู้สึกตกใจเล็กน้อย ก่อนจะพูดว่า "ขอบคุณค่ะ"

มือของลาวจางอุ่น ทำให้เฉินย่าฉินรู้สึกเคลิบเคลิ้มไปชั่วขณะ แต่เธอก็รีบดึงสติกลับมาอย่างรวดเร็ว

"อืม! งั้นเราลงรถกันเถอะ" ลาวจางยิ้มพูด

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของเฉินย่าฉิน ลาวจางรู้สึกว่าตัวเองใกล้จะได้นอนกับเฉินย่าฉินอีกก้าวให...