Read with BonusRead with Bonus

บทที่ 373

ผมเดินอย่างเงียบงัน มองเงาร่างของหลานเยว่ที่ค่อยๆ ห่างออกไป

ความคิดวนเวียนถึงตอนที่ผมมีอะไรกับผิงเอ๋อร์แล้วนึกถึงหลานเยว่ คิดถึงค่ำคืนนับไม่ถ้วนที่ผมทนทุกข์กับความคิดถึงเธอ คิดถึงความขมขื่นที่ผุดขึ้นในใจเป็นระยะ นึกถึงอดีตที่จารึกลึกในความทรงจำ หัวใจปวดร้าวอย่างบอกไม่ถูก

ผมรู้ดี ความเจ็บปวดของผม...